وقتی که مدتی خدا را عبادت می کنم به خودم غرّه می شوم و غرور مرا فرا می گیرد چه باید کرد ؟

کسی در جاده ماشینش آتش می گیرد ، کنار می زند و از کسی کپسول آتشنشانی میگیرد و آتش را خاموش می کند . حالا کسی که از طرف کپسول گرفته و آتش را خاموش کرده ، نسبت به او طلبکار است یا بدهکار ؟ بدهکار است . روایات می گویند : نمازی که شما می خوانید ، این آتش هایی را که برافروخته اید ، خاموش می کند. وقت نماز فرشته ها می گویند : بلند شوید و با این نماز ، آتش هایی را که برافروخته اید خاموش کنید . پس نماز آتشنشان است . شما وقتی نماز می خوانید ، آتش های خودتان را خاموش می کنید . پس شما هر چه نسبت به خدا نماز می خوانید ، بدهکار تر می شوید . اگر انسان این حقیقت را بفهمد ، مغرور نمی شود . غرور به خاطر جهل ماست . ما فکر می کنیم با عبادت طلبکار می شویم . در حالیکه ما با عبادت بدهکار می شویم . البته با عبادت نکردن هم بزهکار و گناهکار می شویم . هر دو صورتش به زیان ماست چه عبادت بکنیم و چه عبادت نکنیم . عقل می گوید : عبادت کن . چون تو مشکل کم نداری . ما با عبادت ، اشکالات و مشکلات خودمان را حل می کنیم . اگر کسی این را بفهمد ، هیچ گاه احساس غرور نمی کند . فکر میکنیم گره ای از کار خدا باز میکنیم . خیلی ها می گویند : یک نمازی بخوان که به درد خدا بخورد . مگر خدا درد دارد که به دردش بخورد ؟ ما منبع و کانون درد هستیم . ما باید با نماز خواندن دردهای خودمان را دوا کنیم .

به دروغ عادت کرده ام ، به دادم برسید . چه کار باید بکنم ؟

آنکه به داد انسان می رسد فهم است . حافظ می گوید : گوهر معرفت آموز که با خود ببری که نصیب دگران است نصاب زر و سیم . هر چه هست در فهم و آگاهی است . ما باید بفهمیم که دروغ ممکن است گل بدهد ولی میوه نمی دهد . دروغ هایی را تاکنون گفته اید را روی کاغذ بنویسید ، ببینید نتیجه داده است یا خیر ؟ قرآن می گوید : هیچ کس از من راستگوتر نیست . من خدا میگویم ، دروغ شما را به جایی نمی رساند و خدا آدم دروغ گو را هدایت نمیکند و راه را به او نشان نمی دهد و بخاطر همین عاقبت آدم دروغگو ، ندامت و پشیمانی است . خاصیت دروغ این است که آدم را روسیاه می کند . حافظ می گوید : به صدق کوش که خورشید زاید از نفست ، از دروغ سیه رو گشت صبح نخست . ما دو تا صبح داریم . یک صبح در وقت سحر ، یک روشنی در آسمان می زند و شما فکر می کنید صبح شده ولی دوباره تاریک میشود . به این صبح کاذب می گویند . به آدم دروغ میگوید . صبح اصلی وقتی است که خورشید می آید . تو با صداقت تابش و نورانیت می دهی . صبح نخست دروغ گفت و به روسیاهی مبتلا شد و دوباره مبتلا به تاریک شد . دروغ خیلی که هنر کند ، کار شما را جلو می برد ولی خود شما را عقب می اندازد . صداقت ممکن است کار شما را عقب بیندازد ولی خود شما را جلو می اندازد . شما تیر را که درکمان میگذاری موقتا عقب می رود ، ولی هرچه عقب تر برود با شتاب بیشتری به جلو می رود و به هدف می خورد . صداقت هم همینطور است . شما وقتی صداقت بخرج می دهی ، ممکن است مدتی عقب بیفتی و شما احساس عقب ماندن می کنی ولی طولی نمیکشد که راه صد ساله را یک شبه می روی . قرآن می گوید : کسانی که اهل صداقت هستند اول ندارند ولی آخر دارند و به نتیجه می رسند . اگر صداقت از همان اولش باغ سبز داشت ، چه کسی دروغ می گفت ؟ بعضی ها میگویند: من چوب صداقتم را می خورم . راست است و همین است . بالاخره خدا امتحان میکند چه کسی اهل صداقت است و چه کسی اهل صداقت نیست ؟ برعکس دروغ که شکلات دارد . وقتی سوار هواپیما می شوید یک شکلات می دهند که دهانتان را شیرین کنند . همان اولش است ، ممکن است آخرش سقوط هم باشد . دروغ با شکلات ، اول دهان شما را شیرین می کند ، اما در آخر شما را بدبخت می کند .

چه میشود که آدمها ریاکار میشوند ؟

اگر خط کش کج باشد ، خطی را هم که شما با آن می کشید ، کج میشود . راستی، راستی می آورد و کجی ، کجی می آورد . ریا کجی است و یک خطا ، زاییده یک اشتباه دیگر است . آن اشتباه کجاست ؟ سِّر ریاکاری چیست ؟ چه میشود که انسان ریا کار میشود ؟ اینها دچار اشتباه میشوند . اشتباه آنها این است که تصور میکنند دیگران روزی رسان هستند . شما مدیر عامل شرکت من هستید . من فکر می کنم شماهمه کاره هستید . شما هستید که میتوانید به من روزی بدهید و یا روزی را از من بگیرید . لذا من جلوی شما اهل تظاهر و ریا می شوم . ظاهر سازی میکنم . قرآن می گوید : اشتباه نکن من رزاق هستم . هیچ کس جز خدا به تو روزی نمیدهد . هیچ کس نمیتواند به تو روزی بدهد مگر مگر او بخواهد . هیچ کس نمیتواند از تو روزی را بگیرد ، مگر او بخواهد . حافظ قلم شاه جهان مقصد رزق است ، از بَهر معیشت نکن اندیشه باطل . او است که تقسیم می کند و آن آقا یکی از خدمتکارهای خداست . غم زانو ننشین غم بیهوده نخور کزغم خوردن تو رزق نگردد کم و بیش . با غم و غصه روزی کسی کم و زیاد نمیشود . پس اگرانسان این را بداند ، فقط پیش خدا ریا میکند و کاری می کند که فقط خدا ببیند . دیگر هیچ گناه و معصیتی هم انجام نمی دهد و دروغی هم نمی گوید . چرا ما دروغ می گوییم ؟ چون می خواهیم صد تومان خودمان را دویست بکنیم . چون احساس می کنیم اگر دروغ بگوییم ، صد دویست میشود . یعنی دروغ رازق و روزی رسان است . خدا میگوید : دروغ روزی رسان نیست . من روزی رسان هستم . حالا ممکن است طرف در بازار دروغ هم بگوید و روزی هم برای او بیاورد . ممکن است بگویند : تملق هم رازق است . رزق فقط عدس و لوبیا نیست . در قرآن هر چیزی که برای انسان خوب است ، رزق نامیده شده است . آبرو ، ثروت ، قدرت ، خوب است . مثلا دارو خوب است . رزق است . شما دارو را برای شفا می خورید و رزق دوم شفا است . اینکه قرآن می گوید : خدا رازق است یعنی اثر دست خداست . شما پول را برای رفاه می خواهید . شما با دروغ می توانید پول را کم و زیاد کنید ولی رفاه دست خداست . شما هر چیزی را برای چیزی می خواهید ، آن چیز دست من است . پوستش دست شماست ، مغزش دست من است . اگر کسی این را بفهمد ، هیچ وقت به کسی تهمت نمی زند . زیرا تهمت می زنیم که آبروی طرف برود . آبرو دست خداست . من اعتبار ظاهری شما را پایین می آورم تا شخصیت شما را پایین بیاورم . شخصیت دست خداست . او تصمیم میگیرد . رزق یعنی آثار . من هستم که اثر می دهم . پس اگر این را بفهمیم ، هیچ وقت ریا نمیکنیم . زیرا من ریا می کنم که اضافه کار بیشتری بگیرم تا آرامش در زندگی ام داشته باشم . خوب آرامش دست خداست . قرآن اندیشه ما را تهذیب می کند . تو اگر می فهمیدی خدا رازق است و روی تهمت و ریا حساس است و وقتی شما می خواهی از مدرکت بهره ببری ، خدا جلوی آنرا می گیرم .